ch. 7
Ep.7.1
Fuisse patientem suorumque iniurias ferentem
civium, quod se patriae irasci nefas esse duceret, haec
sunt testimonia. cum eum propter invidiam cives sui
praeficere exercitui noluissent duxque esset delectus
belli imperitus, cuius errore res eo esset deducta, ut
omnes de salute pertimescerent, quod locorum angustiis clausi ab hostibus obsidebantur, desiderari
coepta est Epaminondae diligentia: erat enim ibi privatus numero militis.
Ep.7.2
a quo cum peterent opem, nullam adhibuit memoriam contumeliae et exercitum obsidione liberatum domum reduxit incolumem.
Ep.7.3
nec vero hoc semel fecit, sed saepius. maxime autem fuit
illustre, cum in Peloponnesum exercitum duxisset adversus Lacedaemonios haberetque collegas duos, quorum alter erat Pelopidas, vir fortis ac strenuus. hi
cum criminibus adversariorum omnes in invidiam venissent ob eamque rem imperium iis esset abrogatum
atque in eorum locum alii praetores successissent,
Ep.7.4
Epaminondas populi scito non paruit idemque ut facerent persuasit collegis et bellum, quod susceperat,
gessit. namque animadvertebat, nisi id fecisset, totum
exercitum propter praetorum imprudentiam inscitiamque belli periturum.
Ep.7.5
lex erat Thebis, quae morte
multabat, si quis imperium diutius retinuisset, quam
lege praefinitum foret. hanc Epaminondas cum rei
publicae conservandae causa latam videret, ad perniciem civitatis conferri noluit et quattuor mensibus
diutius, quam populus iusserat, gessit imperium.
